ag nee, geitjies sterf ook

ek maak my venster oop

en op die vensterbank val
'n piepklein geitjie
                            gekwes

hy het seker in 'n gleufie skuiling gevind
en toe ek hierdie oomblik kies
om die venster oop te maak
                             knyp
die raam deur
sy dun lyfie
etlike lewenstrillings flits deur sy selle
en skielik net so stil
net so
                            dood

sy lyfie so weerloos en klein
my skrik so bitter en groot
alle klammigheid in my mond verdwyn
my oë dartel wild oor die kortstondige lewensboog
waarin hierdie brose wesentjie in
hierdie klein hoekie
van die aardbol gestraal het

'n halfuur later kom ek terug
om seker te maak die geitjie is nog daar
en dalk wonderbaarlik weer opgestaan het

                          maar nee
'n hele spul reuse miere
oortrek sy lyfie en
                         verlustig
hulself aan alles wat
hom eens laat beweeg het

die skok trek my platter
hoe gou so polsende kleinood
                         oplos tot in
die onpolsende
                         niet

 - Lara Kirsten