seëvier

ek sit in 'n vliegtuig

en net hier agter my sit 'n jong vrou

en gesels oor die trefkrag van die rymende koeplet

hierlangs my begin 'n swart man te klets oor 

die metafoor waaraan hy timmer en skaaf 

en waarmee hy eendag die wêreld gaan oorneem

voor my sit 'n gryskopman en bespiegel oor

die medisinale gebruike van sonette

en wat die beste manier is om dit in te kry - 

snuif, inspuit, sluk of rook?

oorkant die paadjie sit 'n Indiër man 

en wonder hardop (met sy oë toe) hoe sy ragas 

gaan klink in kombinasie met die resiteer van 'n handvol haiku

die lugwaardin loop verby met haar trollie

en bied aan 'n keuse tussen komplimentêre limerieke en odes

deur die luidsprekers breek die vlieënier se stem 

en in vrye vers besing hy die wondere van vlieg

slaap ek dalk? ek knyp myself aan die dy
want ek kan dit nie glo -
wat 'n digterlike vlug!

die volgende oomblik staan ek vrymoedig op

vokaliseer hardop my mees onlangse gedig
waai koebaai 
en spring uit die naaste nood-uitgang
 - sonder valskerm -

as die poësie so seëvier
dan sal ek verseker vanself ook kan vlieg

 - Lara Kirsten